جواد نصیری؛ رسول زیدآبادی؛ محمد رضا شهابی کاسب
چکیده
مقدمه: رسیدن به سطوح بالای یادگیری حرکتی مستلزم یافتن ترکیب بهینه‌ای از متغیرها و روش‌ها است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تعاملی کانون توجه (درونی و بیرونی) و توع یادگیری (آشکار و پنهان) بر یادداری و انتقال مهارت پرتاب آزاد بسکتبال می باشد.روش پژوهش: 48 دانش آموز پسر داوطلب به صورت تصادفی در چهار گروه یادگیری آشکار- توجه درونی، یادگیری ...
بیشتر
مقدمه: رسیدن به سطوح بالای یادگیری حرکتی مستلزم یافتن ترکیب بهینه‌ای از متغیرها و روش‌ها است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تعاملی کانون توجه (درونی و بیرونی) و توع یادگیری (آشکار و پنهان) بر یادداری و انتقال مهارت پرتاب آزاد بسکتبال می باشد.روش پژوهش: 48 دانش آموز پسر داوطلب به صورت تصادفی در چهار گروه یادگیری آشکار- توجه درونی، یادگیری آشکار – توجه بیرونی، یادگیری پنهان – توجه درونی، یادگیری پنهان – توجه بیرونی تقسیم شدند. در مرحلۀ اکتساب گروه ها در 6 بلوک 10 کوششی به تمرین پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند. 24 ساعت پس از پایان مرحله اکتساب، آزمون یادداری و دو آزمون انتقال هر کدام در یک بلوک 10 کوششی اجرا شد. آزمون انتقال اول ده دقیقه بعد از آزمون یادداری در شرایط تحت فشار اجرا شد و آزمون انتقال دوم نیز، ده دقیقه پس از آزمون انتقال اول از فاصله 4 متری و زاویه 45 درجه اجرا شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در شرایط یادگیری آشکار، کانون توجه بیرونی و در شرایط یادگیری پنهان، کانون توجه درونی موجب یادگیری بهتر در پرتاب آزاد بسکتبال شد.نتیجه گیری: بر اساس یافته‌ها، اضافه بار شناختی شیوه یادگیری آشکار را از طریق ارائه دستورالعمل کانون توجه بیرونی تعدیل نمود. اما در شیوه یادگیری پنهان که به دلیل استفاده از قیاس، بار شناختی اندکی به حافظه کاری یادگیرندگان وارد می‌شود، می‌توان توجه آنان را به طرف خود مهارت و یا بخش‌هایی از بدن که درگیر اجرای مهارت است معطوف کرد و از مزایای کانون توجه درونی استفاده نمود.
جلیل میرزایی؛ رسول زیدآبادی؛ محمد رضا شهابی کاسب
چکیده
خستگی ذهنی، حالتی روان‌شناختی است که به‌واسطۀ فعالیت مداوم شناختی ایجاد شده و سبب کاهش عملکرد جسمانی می‌شود، اما تأثیر آن بر یادگیری حرکتی کمتر بررسی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری تولید نیروهای کم، متوسط و بیشینه در شرایط خستگی ذهنی بود. نمونۀ پژوهش 28 نفر از داوطلبان واجد شرایط بودند که به‌صورت ...
بیشتر
خستگی ذهنی، حالتی روان‌شناختی است که به‌واسطۀ فعالیت مداوم شناختی ایجاد شده و سبب کاهش عملکرد جسمانی می‌شود، اما تأثیر آن بر یادگیری حرکتی کمتر بررسی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری تولید نیروهای کم، متوسط و بیشینه در شرایط خستگی ذهنی بود. نمونۀ پژوهش 28 نفر از داوطلبان واجد شرایط بودند که به‌صورت تصادفی به دو گروه بازخورد خودکنترل و جفت‌شده تقسیم شدند. ابزار اندازه‌گیری شامل دینامومترالکتریکی، آزمون استروپ، پرسشنامۀ چند بعدی خستگی ذهنی و مقیاس VAS بود. هر دو گروه ابتدا تحت پروتکل خستگی ذهنی به مدت یک ساعت آزمون استروپ را انجام دادند و پس از اطمینان از ایجاد خستگی ذهنی، وارد مرحلۀ اکتساب تکلیف تولید نیرو شدند. آزمون یادداری فوری با تأخیر 10 دقیقه و یادداری تأخیری 48 ساعت بعد از پایان مرحلۀ اکتساب اجرا شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که در شرایط خستگی ذهنی تفاوت معناداری بین گروه‌های بازخورد خودکنترل و جفت‌شده در اکتساب و یادداری نیروهای مختلف وجود ندارد. همچنین در شرایط خستگی ذهنی خطای تولیدشده در یادگیری نیروی متوسط نسبت به نیروی کم و بیشینه کمتر است، به‌طوری‌که یادگیری نیروی متوسط به‌طور معناداری نسبت به نیروی کم بهتر بود. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که خستگی ذهنی سبب کاهش اثربخشی بازخورد خودکنترل می‌شود و یادگیری تولید نیروهای کم و بیشینه را بیشتر از متوسط تخریب می‌کند.
عالیه میری اردکول؛ محمد رضا شهابی کاسب؛ رسول زیدآبادی
چکیده
یکی از شاخص‌های مهم برای استنباط یادگیری مهارت‌های حرکتی، یادداری است. اختلاف‌نظرهایی در خصوص مفهوم سنجش یادداری در بین متخصصان و پژوهشگران حوزۀ یادگیری حرکتی وجود دارد. ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر تحلیل محتوای کیفی مفهوم سنجش یادداری مهارت‌های حرکتی در مقالات علمی- پژوهشی فارسی از سال 1388 تا 1398 بود. پژوهش حاضر از نوع توسعه‌ای ...
بیشتر
یکی از شاخص‌های مهم برای استنباط یادگیری مهارت‌های حرکتی، یادداری است. اختلاف‌نظرهایی در خصوص مفهوم سنجش یادداری در بین متخصصان و پژوهشگران حوزۀ یادگیری حرکتی وجود دارد. ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر تحلیل محتوای کیفی مفهوم سنجش یادداری مهارت‌های حرکتی در مقالات علمی- پژوهشی فارسی از سال 1388 تا 1398 بود. پژوهش حاضر از نوع توسعه‌ای و روش پژوهش، تحلیل محتوای کیفی بود. تعداد 143 مقاله از نشریات علمی- پژوهشی فارسی که به مفهوم یادداری اشاره داشتند، بررسی شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار ان‌ویوو 10 انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که 47 مقولۀ فرعی و شش مقولۀ اصلی شامل روش سنجش مفهوم یادداری، تعداد و مدت زمان کوشش‌ها در آزمون یادداری، تعداد و مدت زمان کوشش‌ها در مرحلۀ اکتساب، تعداد کوشش‌های مربوط به افت گرم کردن، نوع تکلیف و طول دورۀ بی‌تمرینی در خصوص مفهوم سنجش یادداری وجود دارد. همچنین نتایج گویای این مطلب است که هیچ اجماع نظر و توافقی در خصوص شیوۀ ارزیابی مفهوم یادداری و موضوعات مرتبط با آن در بین متخصصان وجود ندارد. این موضوع نه‌تنها می‌تواند موجب سردرگمی پژوهشگران در خصوص چگونگی سنجش مفهوم یادداری در حوزۀ رفتار حرکتی شود، بلکه امکان مقایسۀ نتایج تحقیقات مختلف با یکدیگر را محدود کرده و تصمیم‌گیری در خصوص راهکارها و روش‌های تمرینی بهینه را دشوار می‌سازد. ازاین‌رو، نیاز است با برگزاری کرسی‌های هم‌اندیشی با حضور متخصصان حوزۀ رفتار حرکتی، در این خصوص تصمیمات مشخصی گرفته شود.
